[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel :
Edward lachte "Nou en wat als ik die aanval wel wil zien."plaagde die Olivia.

Ik keek weer naar buiten.
Ik voelde me eigenlijk nu best wel leeg zonder die buizerd.
die vogel was iets speciaals dat voelde ik gewoon.

Olivia en Edward waren elkaar aan het plagen en rende in het rond.
Het werd me even te druk.
dus ik liep snel weer de tuin in.

Ik keek de lucht in om toch te hopen om die buizerd weer te zien.

Opeens gingen er 2 handen voor mijn ogen.
"rara wie ben ik."

Ik verscheen een glimlach op mijn gezicht.
"Hmmm Olivia ?"
"klink ik zo als een vrouw dan."

ik draaide me om.
"een vrouw die goed kan kussen." plaagde ik hem en gaf hem een kus.

Olivia Elaine Newton

Snel pak ik het blaadje af, ik vouw hem op en doe hem achter mijn rug.
'' Dus meneer de prins .. nu kan u hem niet meer te pakken krijgen '' zeg ik dan.
Ik ga tegen een muur aanstaan.
Edward komt op me afgelopen '' dus mevrouw Newton .. u beweerd dat ik hem niet meer te pakken kan krijgen ? '' zegt hij dan terwijl hij steeds dichter bij komt.
Ik knik '' Ja dat beweer ik zeker meneer '' zeg ik dan.

Merel :

Ivon wou me no een kus geven maar ik dook weg.
"Een kus moe u verdienen mijn prins."en maakte een diepe buiging.

Ivon begon te lachen en probeerde zijn armen om me heen te slaan maar dat mislukte.
Ik rende snel een stuk tuin in met allemaal hagen.
Het leek wel een beetje op een doolhof.

Ivon rende achter me aan.
"Ik krijg je wel."

"dat moeten we nog maar eens zien Prinsje."
Ik rende een bocht om.
Opeens struikelde ik ober een bloempot en Ivon struikelde bovenop me.

Hij kwam dichterbij met zijn gezicht en wou me een zoen geven.
Opeens hoorde we achter ons gekuch.

We keken omhoog en zagen de vader van Olivia staan.

Olivia Elaine Newton

Ik zet een paar stappen opzij zodra Edward steeds dichterbij komt.
'' Ik zei toch dat u het briefje niet zou krijgen '' zeg ik dan met een glimlach.

Merel :

Ik keek geschrokken en kwam snel weer overeind.
"Mijn excuses"Ik maakte reverence.

Hij kwam dichter bij me.
"Merel als jij denkt te overleven hier tussen onze soort zal je je eens moeten leren gedragen."

Ivon hoorde het.
"Als u eens minder op mijn vrouw let en meer geeft om u dochter."

De vader van Olivia keek Ivon met verbaasde ogen aan.
Hij gaf mij een duistere blik en liep door.

"Niemand mag zo tegen jou praten."

Ik keek Ivon aan.
Ik gaf hem ene kus op zijn wang.
"die heb je wel verdient."plaagde ik hem.
Hij wou me weer zijn armen o me heen slaan maar ook dit mislukte weer.

Ik rende verder.
Hij kwam achter me aan.
Opeens rende ik in een doodliggende stuk.

Olivia Elaine Newton

Ik ren weg met het blaadje en knal volop tegen mijn vader aan.
'' Mevrouw Newton, ik heb een vergadering '' hoor ik Edward dan nog snel zeggen voor hij de deur uit loopt.
Ik kijk mijn vader even aan met grote ogen.
Hij kijkt me wat duister aan, ik zet een paar stappen achteruit.
'' Sorry vader .. '' stamel ik dan.
'' Olivia .. je moeder en ik hebben nog eens nagedacht .. '' zegt hij dan.
Ik slik even, mijn vader blijft stappen zetten en ik ga steeds verder achteruit.
'' Jij gaat niet trouwen met Edward .. je gaat hem voor morgenavond vertellen dat je van de trouwerij afziet. Die avond ga je met mij mee , begrepen ?! Als je dit niet doet .. branden we alsnog het huis van je vriendin plat, en die van haar familie '' zegt mijn vader dan.
Ik krijg tranen in mijn ogen, hij loopt weg.
Waarom maken ze altijd mijn leven kapot ? Hoe moest ik dit doen ... hoe kon ik dit vertellen ? denk ik dan.
Ik zak tegen de muur naar de grond en leg het blaadje naast me, ik leg mijn hoofd in mijn handen.
De tranen stromen over mijn wangen heen.

Merel :

Ik stapte langzaam naar achteren en stoten met mijn rug tegen de haag.
Ivon kwam dichter bij.

Opeens zag ik Ivon niet meer staan maar de broer van Rose.

Ik kroop in elkaar en begon te gillen.
"Ga weg alsjeblieft ga weg."

Barsten ik in tranen uit.
Ivon schrok.
Hij hurkten voor me neer.

"Merel ik ben het."
Ik keek hem in de ogen.
"Het spijt me."

Ivon sloeg zijn armen om me heen.
"Het is goed." herhaalde die.

Olivia Elaine Newton

Ik pak het briefje op en probeer mijn tranen wat te drogen.
Ik sta op en leg hem op het tafeltje neer waar hij eerst lag.
Ik loop naar buiten toe, de tranen blijven maar stromen.
Hoe ga ik dit ooit vertellen ? Ik zal Edward zijn hart breken .. en mijn hart is nu al gebroken. Waarom doen mijn ouders me dit aan ? allerlei van dat soort dingen bleven er door mijn hoofd spoken.
Al snikkend en huilend loop ik door, ik ga richting de kei waar ik voor het eerst samen zat met Edward.
Ik ga er op zitten en leg alweer mijn hoofd in mijn handen.

Merel :

Ik keek Ivon in zijn ogen aan.
wat was die toch lief voor me maar waarom ben ik dan zo bang.

We zaten zo nog een poosje tegen de haag aan.
Ivon stond op en gaf mij zijn hand.

Ik kwam ook overeind.
"Kom we gaan een stukje lopen."
Ik knikte.

We liepen het doolhof uit en we kwamen weer uit tot de prachtige rozen tuin.

Olivia Elaine Newton

Ik doe even de ketting van Edward af en houd hem in mijn hand '' waarom moet mijn leven zo zijn ? '' zeg ik dan zachtjes.
Ik doe de ketting weer even om en sta op, snel loop ik het paleis in, in de hoop dat niemand me ziet.
Ik ga naar de kamer waar ik voorheen verbleef, ik pak mijn boekje die ik er had neer gelegd.
Ik ga in het vensterbank zitten en begin - nog steeds al huilend en snikkend - te schrijven.

Merel :

Ivon werd opeens geroepen door 1 van de raadsheren.
Ik liep naar binnen en vroeg me af waar Olivia was.

Ik liep naar haar oude kamer.
Ik deed de deur open en zag haar zitten.
Ik zag dat ze gehuild had.
Ik liep rustig de kamer binnen en ging naast haar zitten.

Olivia Elaine Newton

Zodra ik Merel zag probeerde ik mijn tranen in te houden maar ik kon er niets aan doen en barste weer in huilen uit.
'' Merel .. i .. ik moet hier weg, ik kan niet met Edward trouwen '' zeg ik dan al snikkend en huilend.

Merel :

Ik keek haar aan.
Ik wist even niet wat ik moest zeggen.
Ik zuchtte.

"Olivia je moet doen wat jij denkt wat goed is."
Ik stond op en keek uit het raam.

Olivia kom eens.
Ze ging naast me staan.
we zagen Edward in de tuin.
"Als je hem ziet dan straal je en ben je gelukkig wil je dat allemaal opgeven ?"

Ik pakte har boekje wat ze net had laten vallen open gaf het terug aan haar.
" Laat je hart spreken."

Olivia Elaine Newton

'' Ik wil mijn hart laten spreken, en ik houd van Edward ik wil hem niet opgeven ... maar mijn hart kan niet spreken .. ik mag niet met hem trouwen .. anders .. '' zeg ik dan nog wat snikkend.
Hoe kon ik dit aan Merel vertellen ? Kon ik het wel aan haar vertellen ... straks ging ze zich schuldig voelen of iets terwijl het niet haar schuld is .. denk ik dan bij mezelf.

Merel :

"Olivia , denk alleen maar op dit moment aan je eigen en niet aan een ander jij moet je hier goed in voelen."

Ik liep de kamer uit.
Ik kwam opeens de vader van Olivia weer tegen.

hij stopte voor me.
"Met jou heb ik nog een lesje te leren jonge dame."

ik keek hem aan.
"Met mij hoeft u helemaal niks goedendag" ik maakte reverence en liep verder.

Ik moest eigenlijk best wel lachen dat ik dat had gezegd.
Ik liep naar de keuken.
Het personeel daar keken verbaasd dat ik de keuken in liep.

Ze maakte allemaal een diepe buiging voor me.
"alstublieft doet u dat niet."
Ik pakte een schort en vroeg aan de kok wat er moest gebeuren.

ze begon een beetje te stotteren.
Ik stelde haar tot rust.
Ze glimlachte en vertelde me wat er moest gebeuren.

Ik sneed wat groentes en waste ze.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk nog even naar Edward die lekker buiten om zich heen staat te kijken.
'' Maar ik kan hierbij niet aan mezelf denken .. '' zeg ik dan nog zacht ondanks dat Merel vertrokken was.
Ik pak mijn boekje en loop naar beneden toe, ik ga de tuin in en loop naar Edward toe.
Als hij me hoort lopen draait hij zich om en begint te glimlachen '' mevrouw Newton .. ik ben blij als ik binnenkort een andere naam kan zeggen '' zegt hij dan met een glimlach.
Ik probeer sterk te blijven en mijn tranen tegen te houden, maar toch lopen er weer een paar tranen over mijn wangen.
'' Olivia, wat is er ? '' vraagt Edward dan bezorgd.
In de verte zie ik mijn vader.
Ik begin wat te trillen van de zenuwen '' Ik weet niet hoe ik het moe.. moet zeggen .. '' zeg ik dan snikkend.
Ik doe mijn handen achter mijn nek om de ketting af te doen.
Net op dat moment komt Ivon aangelopen '' Edward ? '' zegt hij dan.
Edward kijkt even snel op, Ivon komt er bij staan .. hij kijkt me even aan.
Ik begon zo hard te huilen dat er geen enkel hoorbaar woord meer uit mijn mond kwam.
Ik begin zo erg te trillen dat ik niet meer normaal op mijn benen kan staan, ik zak op de grond.
'' Edward het spijt me zo '' probeer ik dan uit te brengen maar het lukt niet.
Ivon en Edward proberen me overeind te helpen.

Merel :
Ik was heerlijk aan het koken.
Ik zag opeens een grote afwas bult staan.

Ik begon er maar aan.
Opeen kwam er een naast me staan.
"Mevrouw dat hoeft u niet te doen."

Ik lachte.
"Ik doe het graag."

Ze keken me wat raar aan maar ze lachte daarna ook.
Een paar vrouwen begonnen te zingen en ik zong heerlijk mee.

Het weer een erg gezellige boel in de keuken.

Olivia Elaine Newton

Edward en Ivon zetten me ergens op een bankje neer.
Mijn vader was inmiddels verdwenen.
Ik blijf snikken '' Olivia rustig wat is er ? '' zegt Edward dan.
'' Wil je wat te drinken ? '' vraagt Ivon dan bezorgd.
Ik schud mijn hoofd en probeer wat op te huilen met het gehuil.
'' E..Edward ik k..kan niet met je trouwen '' zeg ik dan weer al huilend en snikkend.
Ivon kijkt wat verschrokken en verbaasd, Edward kijkt wat verward.
'' Waarom niet ? '' zegt Edward dan gebroken.
Ik kijk even Ivon nog aan en begin dan weer te huilen.
'' A .. Als ik dat wel doe, d .. dan '' zeg ik dan.
Edward kijkt me vragend aan.
Ivon loopt wat heen en weer te ijsberen .. waarom moest ik hem nou ook er bij betrekken ?
'' Dan laat mijn vader het huis van Merel en haar familie verbranden .. het is iets wat mijn ouders samen hebben bedacht '' floep ik er dan huilend uit.

Merel :

Opeens stond dar de vader van Olivia weer.
Opeens was het heel stil.
Hij liep naar mij toe en trok me aan mijn oor mee uit de keuken en zei dat de rest door moesten.
"Auw laat me los !!"

Hij liet me los in een kleine kamer.
" Je moet je leren gedragen en helemaal niet met het personeel omgaan."

ik keek hem kwaad aan.
"U heeft helemaal niks over mij te beslissen."

Hij pakte mijn oor weer beet en gooide me in een nog kleinere donkere kamer.

En deed de deur op slot.
"Doet open u heeft geen recht om dit te doen."

Ik hoorde aan de andere kant.
"Dit is beter voor iedereen als jij even gaat nadenken ."

Ik bonkte op de deur.
"laat me eruit !!."
Maar er gaf niemand mer antwoord.

Ik liet me via de deur naar beneden glijden.
Ik pakte mijn benen beet.
Wat heb ik nou verkeerd gedaan , wat heb ik hem aangedaan.

Olivia Elaine Newton

Voor ik het weet zijn Edward en Ivon weggerend.
Hopelijk gaan ze niets raars doen .. denk ik dan bij mezelf.
Het gezicht van Edward staat in mijn netvlies gebrand ... ik heb zoveel medelijden met hem.

Merel :

Ik bonkte weer op de deur .

"Iemand !"

Ik werd uitgeput van al dat bonken.
Ik keek de duistere kamer rond.
Ik zag spinnenwebben overal en stof het zag er eigenlijk best griezelig uit.

Ik zuchtte.
Eens zal iemand me toch moten vinden.

Olivia Elaine Newton

Ik sta nog wat trillend op en loop naar binnen, misschien kon ik ze ergens vinden.
Ik zag opeens een achteringang, ik ga via daar naar binnen.
Ik kijk wat in het rond, opeens komt er een spin voor mijn hoofd.
Ik geef een klein gilletje omdat ik schrik.
'' Olivia ? '' hoor ik dan opeens uit een van de deuren komen ... het lijkt Merel wel.
'' Merel, ben jij dat ? '' zeg ik dan nog wat snikkend.
'' Ja ik zit hier '' zegt ze dan, ik probeer de deur open te krijgen maar hij zit op slot.
Ik kijk om me heen en zie dan een bijl in een harnas die in de hal staat.
'' Merel ga zo ver mogelijk bij de deur vandaan '' zeg ik dan.
'' Olivia wat ga je doen ?! '' hoor ik Merel roepen.
'' Ga maar gewoon aan de kant ! '' roep ik nog terwijl ik naar het harnas loop.
Ik pak de bijl, hij is best zwaar en ik laat hem weer half op de grond vallen.
Snel herstel ik me en til hem op, ik loop naar de deur toe.
'' Merel .. ben je weg bij de deur ? '' zeg ik dan.
'' Ja ! '' hoor ik Merel dan zeggen.
Ik gooi de bijl op mijn schouder en haal dan uit naar de deur.
Hij gaat er in een keer doorheen.
Er zit een enorm gat in de deur maar nog niet groot genoeg voor merel.
Dan bedenk ik me opeens dat ik ook het slot had kunnen slopen ... '' oeps '' zeg ik dan.
Ik zet nog een paar stappen naar achter en mik dan op het slot.
Gelijk gaat de deur open '' oepsie ... zo had het ook gekund '' zeg ik dan onschuldig.
Ik kijk naar het gat in de deur.

Merel :

Ik deed de deur open en liep naar Olivia en omhelsde haar.
"wat ben ik enorm blij om je te zien."

Olivia keek me vragend aan.
"wat deed je daar."

"Wat denk je ."zei ik boos tegen haar.

Olivia Elaine Newton

'' Mijn vader ? '' zeg ik dan, Merel knikt.
'' Het spijt me .. '' zeg ik dan.
Even kijk ik nog naar de deur '' hoe ga ik ooit dat uitleggen ? '' zeg ik dan.
Even kijkt Merel naar me, ze giechelt een klein beetje '' heb je met Edward gepraat ? '' zegt ze dan als ze naar de ketting kijkt.
'' Nou .. i .. ik praatte met hem, toen kwam Ivon en toen ik had gezegd waarom het niet ging ... zijn ze .. samen wegerend '' zeg ik dan.

Merel :
Ik keek geschrokt naar Olivia.
"Olivia we moeten je vader vinden want Ivon maakt hem af en ik denk Edward ook."

Olivia keek me bezorgd aan.

Olivia Elaine Newton

Geschrokken kijk ik naar Merel '' er zullen toch niet meer bijlen hier zijn ? '' zeg ik dan.
Merel gniffelt een beetje maar zegt dan '' ik weet het niet ''
'' Ik denk dat we ze het beste nu kunnen gaan zoeken '' zeg ik dan.
Ik til mijn rokken al op , samen gaan Merel en ik rennen.

Merel :

Het rennen ging moeilijk in deze jurk en snapte ook niet waarom we ze eigenlijk droegen.

We renden de tuinen door en het paleis opeens vonden we ze we waren te laat Edward en Ivon hadden hem al gevonden.

Ze keken niet bepaald blij.

Olivia Elaine Newton

Edward grijpt mijn vader vast en slaat hem volop met zijn vuist in zijn gezicht.
Mijn vader krabbelt overeind en kijkt dan richting ons '' ik had je toch opgesloten ! '' roept hij dan verbaasd uit.
Ivon en Edward kijken om '' Edward .. het spijt me ik heb je ... jullie door gesloopt '' roep ik dan al uit.
Hij kijkt me wat vragend aan maar keert me dan weer naar mijn vader.
Ook Ivon kijkt hem boos aan.
'' Merel wat moeten we doen ? '' zeg ik dan.
Opeens schiet me iets te binnen hoe ik ze tegen kan houden.
Ik loop er op af , Merel houd me nog even tegen '' Olivia wat ga je doen ? '' zegt ze dan, ik antwoord niets.
Dreigend staan Ivon en Edward tegenover mijn vader.
Ik loop verder naar ze toe en ga in hun midden staan .. ze kijken me even vragend aan, ik begin op mijn aller hardst te gillen hoe ik het van mijn moeder geleerd had.
Toch nog iets handigs van haar geleerd.. denk ik dan bij mezelf.

Merel :

Ik ging voor Olivia en de jongens staan.
"En nu is het genoeg."

Ik zag er niet uit zat onder de stof en de spinnenwebben.
"wat is er met jou gebeurd ?" vroeg Ivon bezorgd.
Ik draaide me om.

"Nou vertel het ze , wat heb ik jou allemaal misdaan dat ik dit verdien ? En wat heeft u eigen dochter dit aan verdient ? "

De vader keek me maar schaapachtig aan.
"Nou vertel ?" zei ik boos.

Olivia Elaine Newton

Ik draai me om naar mijn vader, ik kijk hem boos aan.
'' Je pikt alles van me af .. je weet niet hoe belabberd ik me heb gevoeld in mijn hele leven , je weet niet hoe vaak ik me in slaap heb gehuild. Nu verwacht ik op zijn minst ... eindelijk .. eens .. een uitleg ! '' het laatste roep ik kwaad.
Hij kijkt me nog steeds aan en geeft geen antwoord.
Voor ik het weet , bal ik mijn vuist samen.
Ik raak mijn vader vol in zijn gezicht, hij struikelt en valt op de grond.
'' Ik vraag het je nog één keer, waarom ? '' zeg ik dan boos.
Ivon en Edward kijken me met grote ogen aan '' je mag wel uitkijken '' zegt Ivon dan zacht tegen Edward.
Een geintje kon er toch nog wel van af komen .. denk ik dan bij mezelf.
Ik blijf mijn vader woedend aankijken.
Hij probeert overeind te komen '' Blijf zitten ! '' roep ik dan.
Wat verschrikt blijft hij zitten '' waarom ? '' zeg ik dan nog een keer woedend.